Mijn naam is Emma en ik ben je ‘not so average fitgirl’!

11

aug, 2023

Sinds ruim 10 jaar, begeef ik mij nu in de fitness industrie. In die tien jaar heb ik gigantisch veel geleerd over deze wereld, maar vooral ook over mijzelf. Als ik hierover alles zou delen, zou het een boekwerk van hier tot aan Tokio worden. Hoewel ik van schrijven houdt, zal ik jullie dat besparen.

Mijn verhaal

Belangrijk om te weten over mij is wel, dat ik nooit voelde dat ik ‘erbij hoorde’. Ik was nooit ‘goed genoeg’, omdat ik volgens velen te dik was. Ik had geen thigh gap, een bolle toet en werd hiermee gepest op de middelbare school. Dat ik ‘niet normaal’ was, werd ook nog eens bevestigd door het ziekenhuis. Hier stond ik jarenlang onder controle voor mijn lengte en gewicht.

Ik raakte rond mijn 17^e verslaafd aan fitness (het cardio gedeelte welteverstaan. Dat verbrandde voor mijn gevoel de meeste calorieën) en het eten van ‘konijnenvoer’ en viel zo 23 kilo af (zie foto rechts voor het ‘na’ beeld van toen, ik woog toen 74 kg). En ja hoor! Ineens was ik mooi, kreeg complimentjes en aandacht ennnnn…. Ik was nog steeds niet tevreden met mijn spiegelbeeld. Huh? Hoe kon dat nou?

Zoals zoveel jongeren van die leeftijd met ‘donkere’ en moeilijke gedachtes over zichzelf zullen kunnen beamen, kon dat ‘gewoon’. Ik was nog steeds ontevreden over mijzelf. De levensstijl die ik toen leidde, was niet realistisch en niet geschikt om op lange termijn vol te houden. En dus… Je raadt het al: al die 23 kilo kwamen er in de jaren daarna weer bij. PLUS nog een beetje extra. Dit ging met ups en downs. Ik viel tussendoor ook wel eens weer een kilo of 10 af. Ook niet op een ‘gezonde’ manier, dat zie ik nu wel in.

Ik heb keto gegeten, intermittent fasting geprobeerd, crash diëten waarbij je 3 smoothies per dag dronk, etc. etc. Niks werkte ‘blijvend’ voor mij en het gewicht kwam er altijd weer bij, wel 4 keer zo snel als dat het eraf ging… En zo kwam daar een punt, op 12 juli 2021, waarbij ik op de weegschaal stond en deze 117,3 kg aangaf……

‘Waar ben ik mee bezig?!’ dacht ik bij mezelf en deze gedachte ging gepaard met een hysterische huilbui. Die werd gevolgd door een vastberadenheid die ik nooit eerder had gevoeld bij mezelf. Dit moest echt anders. Ik was diepongelukkig met mijzelf en zat er zowel mentaal als fysiek gezien echt helemaal doorheen. Ook kreeg ik paniekaanvallen en mijn emotie-eters-gedrag rees de pan uit.

Ik besloot het roer drastisch om te gooien en stopte met mijn baan als behandelaar in de specialistische jeugdzorg (met heel veel pijn in mijn hart). Dit omdat ik deze emotioneel zware baan op dat moment niet vol kon houden. Ik ging, op advies van een fijne, wijze man, zélf in behandeling en switchte naar een laagdrempeligere baan. Hier ging ik tevens minder uren werken. En als klap op de vuurpijl, namen mijn vriend en ik een puppy! Ook downloadde ik MyFitnessPall, las ik alle mogelijke artikelen over fitness, voeding en gezondheid en verdiepte mij sterk in soorten voeding en het effect op mijn lichaam.

Ik heb hier veel tijd en moeite ingestoken. Dit omdat ik vond dat ik dit tegenover mijzelf verschuldigd was. Daarnaast begon ik het nog leuk te vinden ook! Tijdens mijn therapiesessies leer ik super veel. Dit kon ik direct omzetten in de praktijk en mijn nieuwe levensstijl. Ik besefte mij dat mijn lichaam en ik het waard waren om voor te zorgen. Dit ben ik vanaf toen ook meteen gaan doen!

Door de overstap, ging ik van een overwegend zittende baan, naar een baan waar ik met gemak 10.000+ stappen zet op een dag. Ik hield mijn voeding en beweging nauwkeurig bij in MyFitnessPall en speelde met calorie innames en tekorten, tot ik gevonden had wat bij mij paste.

En fitness? Dat ben ik in al die jaren blijven doen. Het ene jaar intensiever dan het andere. Ik switchte naar krachttraining, omdat ik cardio eigenlijk helemaal verschrikkelijk vond en vond hierin een plek waar ik mijn frustraties kwijt kon. Fitness werd voor mij zowel inspanning, als ontspanning. En sinds twee jaar geleden de knop om is gegaan, werd het tevens de plek waar ik mijzelf wekelijks weer uitdaag om mijn eigen grenzen te verleggen.

Nu we ruim twee jaar verder zijn, kan ik zeggen dat ik zeker niet perfect ben, maar dat ook niet wil zijn. Wat ik in ieder geval niet meer ben, is ontevreden met mezelf. Een klein half jaar geleden bereikte ik mijn grootste mijlpaal tot nu toe: de weegschaal gaf 87,3 kg aan. Dat betekende dat ik maar liefst 30 kg(!) kwijt was geraakt in ongeveer 1,5 jaar tijd. Ik verloor dit gewicht op een gezonde manier, in een gezond tijdsbestek en had er plezier in. Wat mij dan gemotiveerd heeft gehouden om niet op te geven? Dit is wat ik anderen vaak zeg als ze mij die vraag stellen:

Ik had mijn sport al gevonden, dus dat was easy. Fitness is wat ik graag doe. Ga vooral niet naar de gym, omdat je denkt dat het van wereldbelang is dat je een fitgirl bent of wordt. Kies iets wat JIJ leuk vindt! Liever fietsen of wandelen dan in de gym ploeteren? Prima! Gezondheid of fit zijn (of belangrijker; je fit voelen!) is niet gebonden aan de sportschool. En of ik dan ook écht altijd gemotiveerd ben om te sporten? Hell no. Het is zeker vaak ook een gevalletje ‘dedication over motivation’ en dat is helemaal niet erg. En soms zelfs een gevalletje ‘ik heb geen zin, dus ik ga lekker niet’. En ook dat is prima, want je bent ook maar een mens!

Ten tweede: ik skip nooit mijn favoriete eten! Ik zorg ervoor dat het in mijn voedingspatroon zit, sluit geen voedselgroepen uit en bestempel niks als ‘cheat’. Dat betekent vaak (geloof me, ik spreek uit ervaring) dat je iets niet ‘mag’ en dat maakt dat je het extra graag wilt hebben.

Ik heb (the hard way….) geleerd dat koolhydraat arm eten of fasten niets voor mij is. Ik houd van eten, lekker eten welteverstaan. Dus ik maakte van de minder voedzame gerechten, varianten die anders waren en beter pasten bij mijn doelen (toen: het hanteren van een calorietekort). Ik zorgde daarbij dat ik voldoende eiwitten binnenkreeg (i.v.m met veel sporten, maar ook voor een langer verzadigd gevoel) en liters met water dronk.

Tevens heeft mijn therapie mij erg veel inzichten gegeven, waardoor ik beter voor mijzelf wilde gaan zorgen. Intrinsieke motivatie was voor mij heel belangrijk en hierdoor heb ik het nu wél volgehouden, in tegenstelling tot de tijd waarin ik gewicht wilde verliezen omdat andere mensen vonden dat ik niet voldeed aan de standaard.

Als tip geef ik mensen vaak: steek tijd in het leren over voeding en je eigen lichaam. Lees artikelen, doe research en experimenteer. Download een app als hulpmiddel of houdt een dagboekje bij. Ik heb gigantisch veel geleerd hierdoor. Waardoor ik niet alleen mijn Prikkelbaar Darm Syndroom onder controle heb en mijn Lipoedeem minder heftig is, maar waardoor ik ook nu al ruim een half jaar mijn gewicht makkelijk onder controle kan houden.

Oh en de tips die wellicht voor de hand liggen: treat yourself! Dit hoeft niet per se met eten te zijn als dit een trigger voor je is, maar kan ook zijn met een lekkere koffie, een gezichtsmaskertje, een leuk nieuw boek of een bioscoop bezoek, of, een nieuwe (sport)outfit! The outfit makes the man, maar zeker ook de woman! In kleding waar jij je goed in voelt, zal je dit ook uitstralen. Ik loop een stuk zelfverzekerder de gym binnen als ik mooie, fijn zittende sportkleding aan heb, dan wanneer dit niet zo is.

EN: HOUDT JE PROGRESSIE BIJ! Maak foto’s, meet jezelf op en vertrouw niet alleen op de weegschaal. Ik blijf nu maanden al op gewicht, maar zie nog steeds veranderingen in mijn lichaam. Dit motiveert nog sterker, omdat je ziet waarvoor je je harde werk en inspanningen levert.

Nou, dat was hem dan! Zoals ik al zei, mijn hoofd zit vol met verhalen, tips, recepten, ervaringen en ga zo nog maar even door en ik zou ze allemaal wel willen delen, maar dat leek me niet gepast voor een blog zoals deze, haha! Wellicht herken je jezelf in mijn verhaal, of zou je me nog meer willen vragen. Dat kan! Slide into DM’s, ik ben inmiddels een open boek!

P.S. Dit is de allereerste keer dat ik openlijk mijn zwaarste en huidige gewicht deel. Compleet uit mijn comfortzone en wederom een grens verlegd voor mijzelf. Ik schaam me hier absoluut niet voor (cause my weight does not define me) en hoop hiermee anderen wellicht dat kleine zetje te geven die ze nodig hebben om ook een belangrijke keuze voor zichzelf te kunnen maken. Heel veel liefs en mega veel succes met jullie eigen journey!

You got this.

Love, Em.